Io vivat, io vivat, nostrorum sanitas en gaudeamus igitur, juvenes dum sumus klinken de meeste studenten wel bekend in de oren. Voor de nitwits en leken onder ons: heel bekende klassieke liedjes waarmee zo goed als iedere zichzelf respecterende cantus ingezet wordt alvorens de clubliederen door de kelen geperst worden. Wat is een cantus? Wel, in het kort: een excuus om buitensporig te mogen drinken onder luid en vaak vals gezang...
Op een gure donderdagavond (het regende) besloot ik om nog eens gezellig te kelen en te drinken met de collega-studenten Oost-Europese talen en culturen. Het lintje omgehangen, de codex in de hand, een Franse hamburger in de maag en met droogte in de keel beklommen we het gammele trapje naar de inmiddels legendarisch geworden cantus-zolder van een niet nader genoemd café met een lange bruine toog.
Hier moet ik wel even opmerken dat de vloer van die zolder al heel wat lentes, zomers en winters heeft meegemaakt. Het hout zal vermoedelijk niet veel dikker meer zijn dan de codex in mijn hand, waarschijnlijk even sterk vergeven van de wormen en ander vuil gedierte als de gemiddelde West-Vlaamse mesthoop en even doordrenkt van het bier als een hergebruikt bierviltje.
Dat op een dergelijke vloer een student of 45 plaatsneemt om gul het goudgele gerstenat rond te spetteren en lekker lomp met de voeten mee te stampen op wat voor de maat van het lied moet doorgaan, is vragen om problemen. Het onding kraakte bijvoorbeeld vervaarlijk mee als er weer eens iemand ad pistum (in het midden van de kring) moest komen om beloond dan wel gestraft te worden (telkens met een pint). Ik zwéér het jullie: ieder uur leek mijn stoel steeds verder weg te zakken in de weke ondergrond!
Roken is trouwens verboden daar in dat ongezonde terrarium vol ongedierte. Wat wil je ook: houten vloer, balken die het even bouwvallige plafond min of meer overeind houden, stoffen doeken die de vooroorlogse bezetting van de muren angstvallig maskeren, alcohol en dronken studenten overal waar je kijken kan... Die zolder is explosiever dan het gemiddelde boorplatform met een slecht werkende veiligheidsklep!
Nog erger dan deze levensbedreigende omstandigheden is een toilet buiten werking! Stel het je eens voor, je zit daar, op die krakkemikkige vloer, met je vrienden duchtig en stevig door te drinken, af en toe verplicht de schor schreeuwende cantor je ook nog eens tot een ad fundumpje, en je mag tussendoor niet naar het toilet. Regels van het spel. De verlossende woorden Cantus Ex, Tempus In vallen en een stormloop richting sanitair komt op gang. Gespannen blazen en roekeloze afdalingen van die steile trap ten spijt, het toilet is buiten gebruik. In een café waar er gecantust wordt. Alsjeblieft zeg. Next best thing? Zoek snel een boompje, of een muur of iets anders rechtopstaand waar er bij voorkeur weinig volk passeert, want binnen tien minuten worden de benevelde kelen opnieuw tot het uiterste gedreven...
Cantussen: de ochtend erna maak je de heilige belofte het nooit meer te doen, maar de volgende keer ben je toch weer present!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten